Uncategorized

In de wintertijd kijk ik er altijd naar uit. De eerste tekenen van de lente. Hoewel de rest van de plantenwereld nog in een diepe winterslaap lijkt weggezonken. Takken donker afsteken tegen een witte hemel en de grond nog hard bevroren, steekt zij opeens haar kopje boven de sneeuw uit. 

Gedurende de winter heeft zij zichzelf warm en veilig moeten houden onder de sneeuw. Met minimale energie en voeding heeft zij zichzelf moeten onderhouden. Er zal weinig voor handen zijn voor zo’n kleine bloem. Toch zal de wens groot moeten zijn om het daglicht te gaan zien. De nieuwsgierigheid naar de buitenwereld, ik stel me zo voor dat ze denkt: is er nog meer dan mijn eigen veilige omgeving? 

Een omgeving die donker is, weinig diversiteit kent, voorspelbaar is en waar je geen ruimte krijgt tot groei. Maar wel waarvan je weet wat je er aan hebt en die juist door zijn beperktheid wel comfortabel voelt. Waardoor het zoeken naar ruimte en licht juist onveilig en spannend kan voelen. Onbekend terrein waarvan je niet weet of je er klaar voor bent, of je tegen de omstandigheden kunt die je tegenkomt en die nog onbekend zijn. Misschien zijn die omstandigheden wel nog zwaarder dan de beperkingen die je nu ervaart onder de grond, in stabiele temperaturen, omhuld door een dikke laag aarde. 

Dan is er toch wel heel veel moed voor nodig om als eerste van al jouw soortgenoten de vertrouwde omgeving te verlaten en het grote onbekende te trotseren. Je innerlijke kracht te vinden om je te ontworstelen aan de omgeving die er van alles aan doet om jou klein te houden. Je moet sterk zijn en je eigen angsten trotseren. Kunnen en durven vertrouwen dat wat je ook op jouw pad tegenkomt je aan zult kunnen. 

Als ik je dan weer zie, bekruipt mij een gevoel van bewondering. Ondanks dat je je kopje niet fier omhoog steekt, zie ik jouw schoonheid gekust door de eerste warme zonnestralen. Hoe jij als prachtige witte dame aan de wereld durft te tonen en aan ons vertelt: de lente is begonnen. De moed die jij laat zien, geeft hoop en biedt perspectief. Als jij het aandurft, volgen er al snel meer.  De natuur mag ontwaken. Het is tijd voor een nieuw begin! Een nieuw begin waar zovelen op gewacht hebben, maar jij hebt het zelf gedaan.

Cursus professionele moed

Vanaf september organiseren Sietske Dijkstra, Hameeda Lakho en ik de cursus Echte verandering; Professionele en persoonlijke moed onmisbaar mij de aanpak van huiselijk geweld.

Door zelf moedig te zijn als professional draag je  dit ook over op de gezinnen met wie je werkt.
Om duurzaam geweld te stoppen heb je de moed nodig om zowel slachtoffer- als daderschap in de ogen te zien en beide niet te verdoezelen of te vergoelijken.

Durf als professional imperfect te zijn. Stap uit de comfortzone, bedenk hoe je de cliënt kunt helpen en durf daarbij je eigen ervaringen in te zetten.

Lukt het je om echt dienstbaar te zijn aan de gezinnen en niet alleen aan de eigen organisatorische processen en jezelf?

Hoe kunt u  de zelfversterkende negatieve effecten na geweld ombuigen naar positieve verandering en herstel?

Echte verandering is mogelijk als we zelf ook de moed hebben om te veranderen. Daarom bundelen wij – Hameeda Lakho, Kirsten Regtop en Sietske Dijkstra- onze krachten rond ervaringsdeskundigheid, praktijkkennis, onderzoek en reflectie en herstelondersteunende zorg in dit bijzondere aanbod waarin we het zoeklicht plaatsen op het onderzoeken en versterken van onze persoonlijke en professionele moed.

Doel

Het versterken van competenties van medewerkers in tal van instellingen bij de Aanpak van Geweld in Afhankelijkheidsrelaties door gezamenlijk van en met elkaar te leren.
Duurzame verandering teweegbrengen in het stoppen van geweld door competenties en handelingsrepertoire mbt het maken van contact met cliënten te versterken door onder andere de professionele en persoonlijke moed die daarbij nodig is te onderzoeken.
Een betere samenwerking in de keten door het realiseren van structurele verandering in het werken aan het duurzaam stoppen van huiselijk geweld

Voor wie

Sociale professionals uit jeugdzorg, Veilig Thuis, wijkteams, Raad voor de Kinderbescherming, politie, gedragsdeskundigen, schoolmaatschappelijk werkers, ervaringsdeskundigen, reclasseringswerkers, slachtofferhulp en anderen die te maken hebben met de aanpak van huiselijk geweld en het signaleren daarvan. We zetten de ervaringen van de deelnemers actief in om te leren in en van de keten.

Meer weten?

Download hier de flyer met meer informatie of neem contact op met: info@moedigemensen.nl

download de flyer

De school voor Coaching (www.schoolvoorcoaching.nl) bestaat twintig jaar en vierde dit afgelopen vrijdag 1 september met een Next Step Festival bij het mooie bomencentrum in Baarn, vol kleurige workshops en verdiepende lezingen waarin voor bezoekers van alles te proeven en ontdekken viel. Ik gaf twee maal een workshop over professionele moed waarbij de tent lekker vol liep. Er bleek veel behoefte aan een sessie over dit thema. Vaak worden we in ons werk opgeslokt en door een maalstroom meegenomen, maar dit ingepolderd raken, leidt tot ongenoegen en verhindert bloei.

Moed heeft meerdere betekenislagen: het staat voor dapperheid, durf, heldenmoed, bezieling, animo, hoop en onverschrokkenheid. Het kent heldendaden, maar kan ook in ons alledaagse leven een belangrijke rol spelen. Moed betekent de angst wel voelen, maar je er niet door laten leiden. Het tegendeel is lafheid, zwakte. Moed uit zich in daden, soms ook juist in het afzien en in bewust niet-doen, en is verbonden met passie en talent. Moed is een deugd en verbonden met waarden, met dat wat je belangrijk vindt en wilt leven. Het heeft fysieke, mentale en spirituele kanten, vandaar dat ontspanning in ons lichaam helpt bij het versterken van moed. Professionele moed versterkt ons werk. Het is universeel en eveneens persoonlijk en situatiegebonden. Zo zei een vrouw dat zij het griezelig vindt maar toch haar creativiteit en kwetsbaarheid op haar werk steeds wil laten zien. Voor een ander betekende moed de angst trotseren en vertrouwen stellen in de eigen net opgestarte onderneming en weer een ander zocht out of the box en liet de gedachte toe om van baan te kunnen veranderen. Mooi was dat er in verschillende oefeningen zoveel facetten van moed aan de orde kwamen. Enkele uitspraken:

Voor eigen denkbeelden gaan staan

Er overheen achterlangs en onderdoor kunnen kijken

Durven snijden, knippen, loslaten

Kwetsbaar en eigenwijs durven zijn

Veiligheid, vertrouwen in je eigen kunnen en in anderen

Om moed te kunnen versterken is zelfonderzoek nodig en gesprek met anderen. Het is van belang dat we op pad gaan, uitproberen, daarvan weer leren en verder gaan. Het betekent ook dat we ons bewuster worden van onze krachtbronnen en van verschillen tussen weten en kennen. Ik tekende vier cellen. Soms kennen we een situatie heel goed, maar zijn we onzeker over het weten. Andersom kan het weten ook verhullen dat we een situatie helemaal niet van binnenuit kennen, er helemaal niet vertrouwd mee zijn. Krachtig is weten en kennen, maar het kan ons ook begraven in routines. Vooral het niet-weten en het niet-kennen sporen ons aan om op reis te gaan en het onbekende in te stappen. Ik werkte al eerder met het aanscherpen en verrijken van deze verfijnde ervaringskennis aan de hand van het begrip tacit knowing van Polanyi en schreef er samen met Nicole van Dartel het boek Verborgen Schatten over (https://www.swpbook.com/boek/1473/verborgen-schatten). Vooral de werkvloer heeft soms veel verfijnde ervaringskennis, maar voelt zich onthand in het weten, terwijl management soms wel de cijfers weet, maar de finesses van de werkvloer niet kent. Later schreef ik ook over het gezamenlijke leren met en van elkaar als een belangrijke samenwerkingsvorm om moed en vaardig handelen te ontwikkelen en te versterken, juist ook bij de aanpak van geweld, zie http://www.sietske-dijkstra.nl/publicaties/professioneel-handelen-2/

Verder heb ik samen met twee collega’s een driedaags scholingsprogramma ontwikkeld rond het aanspreken en versterken van professionele moed dat we binnenkort aanbieden. Ook is het mogelijk om een workshop van een halve dag te volgen en een specifieke scholingsvraag neer te leggen, bijvoorbeeld een train de trainer. Neem dan vooral contact op, fran.dijkstra@gmail.com

Aan het eind van de workshops vroeg ik de deelnemers aan te geven wat zij nodig hebben voor meer moed door één ding op te schrijven en uit te spreken. Ik beloofde hen dit terug te koppelen en doe dat bij deze: zelfvertrouwen (7 maal), volhouden, vertrouwen (4), veiligheid in mezelf, intern gesprek en externe dialoog, weten wat ik vind en voel, door de angst heen bewegen: van enge dingen word je groot, je vrij voelen, loslaten, verwachtingen kennen, minder angst voor gezichtsverlies, de intentie of het doel versterken, erin duiken, onbevooroordeeld zijn, lef, daadkracht, ruggengraat, leren van je ervaring. Schaamte en onzekerheid kunnen ons gevangen houden.

Een persoon noemde moed een kerncompetentie voor een coach. Moed heeft de kracht ons leven en werk te transformeren. Een mooi voorbeeld kwam van een deelnemer die vertelde dat zij haaien coacht en vaak aan dode paarden sleurt. Zij voegde er aan toe dat zij, ook wel uit lijfsbehoud, probeert in de loop van het proces van de haaien en de paarden te houden. Juist deze toevoeging vergt moed en daagt ons uit tot een next step. Met dank aan het inspirerende gezelschap dat Ans Tros van de school voor coaching op deze dag samenbracht. Ook liefhebbers en kenners van Jung konden hun hart ophalen en in de tuin vielen windmolens te bewonderen, net als moed in beweging.

Artikel van Sietske Dijkstra, gepubliceerd op 5 september 2017 op LinkedIn